4. สุวรรณกักกฏกชาดกว่าด้วยปูตัวฉลาด[223] มฤคสิงคี คือปูมีตาโปน มีกระดองแข็ง อาศัยน้ำ ไม่มีขน ฉันถูกมันหนีบ จะร้องไห้ อย่างคนที่ควรกรุณา เฮ้ย เพื่อนแกจะหนีบ ฉันไปเพื่อประโยชน์อะไร ? [924] งูที่เป็นเพื่อนนั้น เมื่อจะทัดทานเพื่อน ของตนไว้ จึงแผ่พังพานใหญ่ไปพลาง พ่นพิษ ไปพลาง ได้มาถึงตัวปู ปูก็ได้หนีบงูไว้. [925] ปูไม่ต้องการกินกา ไม่ต้องการกินพระยา งู แต่หนีบไว้ เจ้าปูตาโปนเอ๋ย ข้าขอถามแก เหตุไรแกจึงหนีบข้าทั้ง 2 ไว้. [926] ชายคนนี้ที่จับข้านำไปที่น้ำ เป็นผู้หวัง ความเจริญแต่ข้า เมื่อเขาตาย ข้าจะมีความ ทุกข์หาน้อยไม่ เราทั้ง 2 คือข้าและคน ๆ นั้น จะไม่มี. |